Aso in winter vacht.

Vrijdag 8 maart

Aso naar Usuki

Ik ben al om vijf uur wakker, even naar de wc en daarna loopt er een gast voorbij. Alle vloeren zijn van hout dus elke stap hoor je overal. Ik val weer in slaap maar tegen zes uur wordt er in de keuken onder mij hand gewerkt aan het ontbijt.

Dan er maar uit en de onsen in, ik ben alleen. Heerlijk het water is warmer dan gister.

Om half acht schuiven we aan bij het ontbijt. Net aks het dinner gister geheel Japans. Ik geniet maar weet dat we snel onderweg weer zin in iets hebben. We vertrekken rond 08:10 uur en ik krijg dan al te horen dat we de vulkaan niet op kunnen tot aan de krater. Nadat we de familie uitgezwaaid hebben rijdt de chauffeur richting Nakadate. Een prachtige route en hoe hoger we komen snappen we ook wel waarom we de vulkaan niet op mogen. Hij braakt nogal veel gassen uit en het heeft gesneeuwd vannacht. De weg naar boven is een ijsbaan. Nee we blijven liever bij het museum en lopen een stuk door het prachtige landschap.

Tegen negen uur rijden we weer terug en via de cauldron rijden we naar Beppu. We luchen bij een weg restaurant en ik eet een heerlijke curry met paddestoelen op. De volgende stop is de Umijigoku, de zeehel. Ik geef de gasten 45 minuten en dat is meer dan zat. Dan gaan we iets nieuws in de reis doen. Ik ben er ooit al eens geweest met een familie reis.

We bezoeken Kurashima. Een eilandje voor de kust van Usuki waar in 1600 de Liefde een schip van de VOC aan land is gekomen in Japan.

We worden afgezet op een parkeerhaven en lopen naar een piepkleine aanleg steiger waar een aftands bootje naar ons toe komt varen. We stappen op en varen nog geen vijf minuten naar het eiland. En terwijl ik de geschiedenis voorlees van ons Nederlanders op dit eiland komt er een oud mannetje met folders aan. Helaas in het Japans. Ook wil hij dat we meelopen. Dat doen we en een stukje verderop is een pleintje aangelegd met de wereldbol op de grond gemaakt met de route van de Liefde.

Twee borstbeelden van bemanning en een beeld van Erasmus. En een zonnewijzer die Willem Alexander heeft geschonken tot de betrekkingen met Nederland en Japan in 2000 400 jaar bestond. Daarna lopen we een heel klein museumpje in. Daar is het mannetje weer en dit keer bezorgd hij ons Engels talige folders. Dan hebben we nog even tijd om het eiland te ontdekken.Helaas is het helemaal in verval.

We stappen de boot weer op en op de pier staat een andere bus ons op te wachten om ons naar het hotel te brengen. Ik blijf daar met 5 gasten overnachten en de rest van de groep gaat naar de homestay.

Met ons zessen dineren we in het restaurant van het hotel waar drie oudere dames ons van heerlijk eten voorzien. En het werd erg gezellig.

In de avond nog even het onsen bad in en daarna heerlijk slapen.

Zaterdag 9 maart

Usuki naar Matsuyama

Vanmorgen met de gasten die bij mij in het hotel sliepen naar Usuki Boeddha geweest. In de stadsbus was het al gezellig met de chauffeur.

We hadden nog wat tijd voordat het park open ging en zijn naar de tempel gelopen. Daarna terug, ticket gekocht en rustig de vier klusters met beelden bekeken. Tot mijn grote verbazing kwam een half uur later een grote groep Duitsers aanlopen. Ik zie hier nooit andere westerlingen.

Maar even met de Japanse gids een babbeltje maken. Blijken er twee bussen vol van een cruise schip gekomen te zijn. Jammer dat dit mooie uitje nu ook door het massa publiek gevonden is. We maken het rondje af en nemen tegen half elf de bus weer terug naar de bewoonde wereld. We stappen uit bij een grote supermarkt zodat we daar lunch kunnen kopen. Daarna lopen we via het kasteel park naar het hotel. De bus die ons naar de pier moet brengen is er al en als we onze bagage hebben gepakt stappen we in. Bij de ferry terminal zien we dan de groep gasten die bij de homestay zijn geweest. Prachtige verhalen worden er verteld en volgens mij vond iedereen het een mooie ervaring.

Nadat ik het ticket heb opgehaald mogen we de ferry oplopen. Al de bagage moet mee de trap op. In de ferry is een plateau voor ons gereserveerd waar we de bagage op kunnen zetten. Daarna kun je gaan waar je wilt maar niet eerste klas. De meeste gasten blijven op de plateaus zitten of liggen, even bij slapen na twee dagen slapen op de grond.

Na 2 uur en 10 minuten komen we tegen 14:50 uur aan op Yawatahama. Daar staan Mori san al klaar met de kleine bus.

Hup de bagage inladen en rijden. We zijn nu op Shikoku, ons tweede eiland en mijn favorite.

Onderweg naar Matsuyama stoppen we 1 keer voor een toilet stop en dat is in Uchiko. Daar maken we meteen gebruik van en gaan het dorp bezoeken. Ik loop eerst met de groep naar de Kocho-ji een boeddhistische tempel waar een Nirvana Boeddha voor ligt. We bekijken ook meteen de tempel en hebben geluk. De monnik en wat vrijwilligers zijn de tempel op orde aan het maken voor een matsuri later in de week. De schuifdeuren staan open en we mogen op sokken naar binnen. Wauw wat mooi. Er staan twee nieuwe fietsen die gedoneerd zijn. Ik probeer wat met de monnik te praten omdat ik weet dat hij wat Engels spreekt. We krijgen een beetje uitleg, sommige gasten kopen een amulet en er staan een paar sakura bomen in bloei.

Na dit heerlijke bezoek lopen we het beroemde straatje van Uchiko in. Gerenoveerde pakhuizen met een paar winkeltjes, musea en een café. Alwaar ik het grootste deel van de groep zie koffie drinken.

Terug in de bus en doorrijden naar Matsuyama. Inchecken en een rondje door de buurt. Met een klein groepje ga ik in de tram naar Okaido het winkelcentrum in de stad. Zij gaan in een foodcourt eten en ik loop terug naar het hotel.

Zondag 10 maart

Matsuyama

Een groot gedeelte van de groep staat in de morgen klaar om met mij naar het kasteel te gaan. Iedereen neemt daar de stoeltjes lift terwijl ik naar boven loop. Daar gaat weer een gedeelte het kasteel in en de rest neemt koffie en geniet van het uitzicht.

Daarna lopen we naar de tramhalte voor een bezoek aan de Dogo Onsen, het oudste badhuis van het land. Het gebouw is weer uit de stijgers gelukkig.

En dan het hoogte punt van de dag, dat vind ik tenminste, een bezoek aan Ishite tempel, nummer 51 van de 88 tempel route. Deze route is iets van 1300 km en ik heb daar al een derde van gelopen, ooit wil ik hem afmaken maar dat wordt niet meer lopend helaas.

Na een lang bezoek met veel uitleg lopen we weer terug naar Dogo Onsen waar de groep uiteen valt. Ik loop terug naar het hotel.

Even met mijn vriendin appen want ze vertrekt naar Mexico. En met een collega die afgelopen dagen ook in Japan is aangekomen.