Kyoto.

Donderdag 14 maart

Kurashiki naar Kyoto.

Vertrek 08:45 uur gelukkig niet zo vroeg. Hup de bus in en scheuren naar de eerste stop van de dag,een toilet stop.

Even wat vitamines in slaan bij het groente en fruit marktje en weer verder. Na een goed uur bereiken we Himeij.

De gasten krijgen 4 uur om het kasteel en de Koko-en tuin te bezoeken en te lunchen. Ik loop mee het kasteel in maar vergeet naar de wc te gaan. Voor we de trappen op gaan moet ik dan toch heel erg plassen en loop ik terug naar de uitgang. Toch maar gelijk eruit en de stad in voor de lunch. Ik bezoek nog de Daiso maar mag niets kopen omdat ik verderop in de reis nog een vlucht moet maken en de bagage niet zwaarder mag worden. Na de lunch loop ik terug naar de bus waar de chauffeur al proestend zijn verkoudheid probeert de baas te worden. Ik ga in de warme bus zitten werken.

Om drie uur is iedereen weer bij de bus en rijden we via een toilet stop Kyoto binnen. De bus kan niet bij het hotel parkeren en de laatste meters moeten we met de bagage lopen. Een nieuw hotel en op steen worp afstand van het station. Uitstekend. Ik check iedereen in en een dik uur later gaan we een verkennend wandelingetje maken. We lopen het station in en gaan naar de voorzijde. Daar nemen we de roltrappen het dak op. In de tussentijd loop ik naar de tourist information voor plattegronden van de stad. Op het dak staat iedereen te genieten van het uitzicht al is het donker. Terug naar benden wijs ik drie mannen mijn favorite sushi restaurant aan en iedereen gaat zijn eigen weg.

Vrijdag 15 maart

Vrije dag in Kyoto maar de meeste gasten gaan met mij mee op pad.

Ik heb deze twee dagen omgedraaid omdat er in de middag een drakendans wordt gedanst in de Kiyomizudera. Maar wij starten in de metro. Na twee haltes stappen we uit in Shijo en lopen naar de Nishiki markt. Er zijn nog veel winkeltjes dicht maar het is in ieder geval rustig. Dat zal over twee uur wel anders zijn dan kun je over de koppen lopen.

We zien allerlei vis en ingelegde groenten maar ook veel souveniertjes.

Her en der wordt weer wat geproefd en gekocht.

Daarna lopen we via een winkelcentrum naar de noordkant van Potocho Street alwaar we de eerste Sakura in bloei zien. Het is er dan ook druk met foto’s maken. We houden een koffie en wc stop. Ik ga op een bankje onder de sakura zitten en geniet van het uitzicht over de Kamu rivier. Hier zijn veel mensen aan het sporten en wandelen. Maar vooral genieten van het mooie weer en de sakura. We lopen door Pontocho en ook hier lekker rustig.in de avond vindt je hier wel eens een verdwaalde Geisha of Maiko.

Om me heen hoor ik dat men hier vanavond wel wil dineren. Ik draai me om en vertel dat ze dan wel even hun creditcard mee moeten nemen. Uiteindelijk hebben twee gasten er gegeten.

We steken de brug over de Kamu ovr en belanden zo in Gion. En tot mijn grote verbazing zie ik een Hardrock café. Ze verkopen prachtige limited editions van sakura tshirts. Die ga ik de volgende reis kopen.

Ik wil nog niets kopen omdat mijn koffer niet te zwaar moet worden. Ik heb nog een vlucht naar de Filipijnen.

We lopen naar een punt waar ik meestal wel Geisha’s zie in de prille avond en ik geef iedereen een uur lunchpauze. Ik beland met een onigiri of twee op de trappen van de Yasakaji samen met een gast. Hij is meer aan het fotograferen danlunchen en aks ik naar de wc loop raak ik hem kwijt. We lopen dwars door Gion naar de theepotten wijk. Door de gezellige straatjes naar de Kiyomizudera.

En dan zien we om 14:00 uur de drakendans. Het is zo druk dat we op het eerste platform blijven staan en dat is een gelukje. We staan op deze plaats veel beter dan vlak voor de tempel. Vanaf een kleine afstand kunnen we de dans perfect zien. Dan komt de stoet naar ons toe en begint een reiniging ritueel. Voor we er erg in hebben worden we uitgenodigd om naar voren te komen en krijgen we een Boeddhistische zegen. Als aandenken een soort bid prentje met Boeddha erop in de kleuren van de vijf elementen. Als de ceremonie is afgelopen lopen we het parkoers door de tuin en belanden weer bij de ingang. Toilet stop en de drukte van de theepotten wijk weer in. In de morgen zijn vier dames naar de thee ceremonie geweest en die hebben het prima naar de zin gehad. We gaan koffie drinken in een tentje waar ik vorig jaar een paar uur heb gezeten om een bui uit te zitten. Ik zie alle bluswagens nog voorbij trekken.

De groep is al aardig versplinterd, we zien 1 Maiko op haar rug en gaan terug naar het hotel. Het is koud.

Zaterdag 16 maart

Vandaag hebben we de excursie Kyote Stad. Met een eigen busje wat voor Japanners is ingericht gaan we op pad.

Eerste stop Arishayama voor een wandeling door het bamboebos. Heerlijk even uit de stad. We komen een bordje tegen met de tekst pas op voor apen maar zien er niet één. Een dame die alleen op pad is heeft er wel een gezien.

Daarna rijden we naar Ryoanji, de beroemde zen stenen tuin.

Hup de bus weer in en op naar de Kinkakuj, het gouden paviljoen.

Ook daar niet extreem druk, het loopt gestaagd door. We hebben we zon dus de kleur van het bladgoud spat eraf. Normaal lunchen we bij de mensa van de universiteit maar die is op zaterdag dicht en ik heb gasten opdracht gegeven om lunch te kopen bij de konbini als ze niet in een restaurantje willen eten.

We rijden naar Toji, waar een prachtige tuin bij is maar er maar drie gasten naar binnen gaan. Ik loop met de gasten die lunch in een restaurantje gaan eten mee om hen daar te brengen. Ben er nog nooit geweest. Genoeg ruimte maar geen menu kaart in Engels. Gelukkig is daar google translate en worden er net twee schotels naar andere gasten gebracht en kunnen we mooi even kijken wat er op ligt.

Een grote omelet met pilaf rijst eronder en wat groente voor ¥600. Dat wordt besteld en zo zit de helft van de groep lokaal te lunchen.

De rest gaat met mij mee naar de universiteit want daar staat een terras buiten waar we heerlijk in de zon kunnen zitten.

En wat blijkt de mensa is wel open omdat er een open dag is. Sommigen halen toch nog een warme hap.

Onze laatste stop is aan de andere kant van de stad bij de Sanjusangendo. En oh wat vind ik dit toch een top tempel. Ja Boeddhistisch en dat zie je binnen ook meteen. Rijen en rijen met 1001 beelden van Kannon, de godin van genade. Ik denk 180 hoog elk.

Schoenen uit en vloer poetsen maar. Je mag geen foto’s nemen maar toch komen er in de avond foto’s op onze groep app. Maar dat had ik wel verwacht, gebeurd altijd.